PROGRAM WYCIECZKI AUTOKAROWEJ:

Wyjazd z Warszawy, przejazd do Rogalina (ok. 320 km),
Rogalin
PAŁAC W ROGALINIE Pałac Raczyńskich w Rogalinie wywarł wielki wpływ na środowisko twórców i fundatorów w osiemnastowiecznej Wielkopolsce i należy niewątpliwie do czołowych przykładów architektury rezydencjonalnej w Polsce. Swoje szczególne miejsce w historii polskiej kultury zawdzięcza jednak nie tylko artystycznej wartości obiektu i wybitnym walorom kompozycyjnym układu przestrzennego rezydencji powiązanego z naturalnym krajobrazem. Z Rogalinem i rodem Raczyńskich wiąże się bowiem kultywowana przez kolejne generacje wspaniała tradycja mecenatu kulturalnego i artystycznego.
GALERIA MALARSTWA– zwiedzanie z przewodnikiem.
O wyjątkowości rogalińskiej rezydencji Raczyńskich decyduje między innymi galeria obrazów stworzona przez Edwarda Aleksandra Raczyńskiego, wybitnego znawcę sztuki i wieloletniego prezesa Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Zakupów dokonywał od lat osiemdziesiątych XIX w. do lat dwudziestych XX w., tworząc jedną z najwspanialszych kolekcji współczesnego malarstwa na ziemiach polskich, liczącą prawie 500 dzieł sztuki. Spośród ok. 300 obiektów zachowanych z przedwojennej kolekcji w chwili obecnej galeria zawiera 250 prac.
Obecna prezentacja została zrekonstruowana na podstawie Przewodnika po galerii malarstwa w Rogalinie z ok. 1926 r. oraz zdjęć archiwalnych.
W Galerii Obrazów znajdują się dzieła min. A. Gierymskiego, W. Podkowińskiego, O. Boznańskiej, J. Fałata, L. Wyczółkowskiego, J. Mehoffera i W. Weissa w zestawieniu z dziełami cenionych artystów europejskich, w tym głównie francuskich, ale też belgijskich, hiszpańskich, norweskich i niemieckich, takich jak: A. Besnard, J. E. Blanche, E. Carrière, M. Chabas, A. Point, E. Claus, L. Simon, I. Zuloaga, F.J. Thaulow, F.v. Stuck, czy M. Slevogt.
Ich salonowe, postimpresjonistyczne, naturalistyczne, neoimpresjonistyczne, czy symboliczne prace przybliżając dokonania europejskie tego czasu, pozwalają dokonywać porównań z malarstwem polskim.
przejazd do Poznania
Poznań
MUZEUM NARODOWE wystawa czasowa „Idę w świat i trwam”. Obrazy Jacka Malczewskiego z Lwowskiej Narodowej Galerii Sztuki
„Mamy obowiązek chronić dziedzictwo kulturowe, będące świadectwem przeszłości, ale i nośnikiem pokoju dla przyszłości”– oznajmiła Audrey Azoulay, dyrektor generalna UNESCO.
Niszczenie przez Rosjan dzieł sztuki, świątyń czy miejsc pamięci to jawne pogwałcenie „Konwencji haskiej o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego”, ratyfikowanej w 1954 r. Dewastowanie obiektów o wadze historycznej i artystycznej oficjalnie zalicza się do zbrodni wojennych. Stanowi ono krzywdę wyrządzoną dziedzictwu kulturowemu nie tylko Ukrainy, lecz także całej ludzkości.
Wystawa Idę w świat i trwam. Obrazy Jacka Malczewskiego z Lwowskiej Narodowej Galerii Sztuki jest gestem pomocy i solidarności w ochronie dziedzictwa. Twórczość Jacka Malczewskiego będąca świadectwem i krytyczną analizą burzliwej i dramatycznej historii Polski, współcześnie staje się świadkiem (doświadczającym) barbarzyństwa wojny. Symbolicznie podróż tych obrazów jest jak wojenna tułaczka w poszukiwaniu bezpiecznego schronienia, jak Ukraińscy uchodźcy.
Wystawa będzie opowiadać o kruchości dziedzictwa oraz jego wartości, przedstawiona jako opowieść o solidarności, o pracy muzealnika, artysty w czasie wojny, o ratowaniu dziedzictwa, o tym czym jest dziedzictwo oraz co i z jakich powodów należy chronić. Są to znaczenia które jeszcze mocniej uwypuklają się w obliczu wojny.
Twórczość Malczewskiego, jako sztuka auto refleksyjna, podszyta nierzadko ironią, dystansem, humorem opowiada nie tylko o historii, ale i o roli miejsc i powinności artysty uwikłanego w złożony splot odniesień wobec tego co było, co jest i co będzie. Główną osią narracyjną nie jest jednak opowieść o romantycznych, czy symbolicznych interpretacjach sztuki Jacka Malczewskiego, a przypomnienie i ukazanie jak bardzo współcześnie są aktualne pytania które artysta zadawał sobie i innym.
Tytuł wystawy zaczerpnięty został z wiersza Reinera Maria Rilkego. Odnosi się on do tego co ruchome, kruche i niepewne, ale i do tego co wieczne i ważne. Drugim utworem spinającym klamrą narrację wystawy jest wiersz Wisławy Szymborskiej „Koniec i początek”.

Po każdej wojnie
ktoś musi posprzątać
Jaki taki porządek
sam się przecież nie zrobi.

OBIAD na Starym Rynku (ok. 16:00) dwudaniowy tradycyjny obiad z deserem w cenie wycieczki
Zestaw mięsny: zupa „Ślepe ryby”– tradycyjna poznańska zupa ziemniaczano-jarzynowa
kotlet schabowy z pieczonymi ziemniaczkami oraz surówkami, deser brownie
Zestaw wegetariański: zupa „ślepe ryby”, pyry z gzikiem, deser brownie

Powrót do Warszawy